Lengte: 39,9 km 
Hoogtemeters: 751
Gereden: Juni 2015

Het is een zeer warme vrijdag als wij halverwege de middag vertrekken voor onze eerste rit in het Teutoburgerwald. Vanaf ons pension fietsen we door het centrum heen en via een kleine lus door het dorp, komen we uit op de doorgaande weg. Na een kort stukje asvalt duiken we links van de weg een parallel lopend bospad op die verderop weerop de Hermannsweg uitkomt. We blijven de Hermannsweg volgen en komen na een technische afdaling met diverse grote traptredes uit aan de rand van het bos. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht over de landerijen. Het smalle pad loopt langs het weiland verder de bossen in. Bij de grote paraplu in de vorm van een paddestoel houden we rechts aan en blijven hier de Hermannsweg volgen. Nadat we de kleine kapel in het bos zijn gepasseerd dalen we langs een breed pad af en komen uit op de doorgaande weg.

De afdaling van zojuist brengt je op een van de laagste plekken van de route (62m) en dat betekend: klimmen. We steken de weg over en vervolgen de Hermannsweg door het bos. Het gebied wordt wat ruiger en is geweldig om door te fietsen. We genieten volop, totdat de GPS aangeeft naar links te moeten. En enorm steile, met stenen en boomwortels bezaaid pad ligt voor ons. We redden het om een deel fietsend af te leggen maar moeten toch afstappen en verder lopen. Al snel blijkt dat we aan de voet van de Doerenther Klippen staan. Een bij klimmers erg bekende rotsformatie in het Teutoburgerwald. We vermoeden dat dit niet helemaal de juiste weg is en komen na wat zoekwerk weer uit op de doorgaande weg.

IMG0542
IMG0543
IMG0545
IMG0546
IMG0547
IMG0549
IMG0550
IMG0552
IMG0554
IMG0555
IMG0542
IMG0543
IMG0545
IMG0546
IMG0547
IMG0549
IMG0550
IMG0552
IMG0554
IMG0555

Na deze technische passage vervolgen we een lange tijd de Hermannsweg. Het licht glooiende brede pad is uitstekend te rijden en we kunnen weer wat vaart maken. De snelheid wordt nog hoger als we een lange prachtige afdaling voorgeschoteld krijgen. We passeren hier de enige kroeg die we onderweg in het bos tegenkomen en eenmaal beneden rijden we om camping Dörenther Klippen heen. We rijden langs de drukke doorgaande weg en na ongeveer 70 meter steken we de weg over om in het bos direct weer te mogen klimmen. Dit deel van de Hermannsweg is wat smaller en her en der wat technischer. Als we iets verderop de Potsdamm oversteken komen we uit op het laatste stuk van de Hermannsweg die uieindelijk uitkomt bij het plaatsje Hörstel.

We maken een 180 graden bocht en beginnen al klimmend aan onze weg terug. De terugweg loopt voor een grootdeel volledig parallel aan de weg van de heenreis. De delen van de Hermannsweg die we nu volgen zijn zeer goed te fietsen en bevatten nog twee stevige klimmen. De eerste is bij het oversteken van de spoorbaan en doorgaande weg. Houd hier bij het huis rechts aan en je mag je verheugen op een lange stevige klim en uiteraard een dito afdaling waarna je de laatste klim bij de camping te verduren krijgt.

Het laatste deel van de route loopt zuidelijk door het Teutoburgerwald. Met diverse korte felle klimmen komen we uiteindelijk uit ten zuiden van Tecklenburg. Als je echter denkt dat dit het was, heb je het mis. Om terug te komen bij het pension mag je kiezen: óf de rondweg óf door het centrum. Welke weg je hier ook kiest, klimmen moet je!

Zwaarte parcours:   
Techn. moeilijkheid:  
Hoogteverschil:  
Bewegwijzering:  

 

Sorry, this website uses features that your browser doesn’t support. Upgrade to a newer version of Firefox, Chrome, Safari, or Edge and you’ll be all set.